VE ÇOCUKLARIMIZA...

Beklediğime değdi sonunda.
Gece, sabah ile buluştu.
Usulca perdelerimi araladım.
Güneş, fırından yeni çıkmış kocaman bir ekmek.
Hayatı doyuruyor yudum, yudum.
Derin bir ohh çekip,
usulca perdelerimin uçlarını kapadım...

Çocuklar halaya durmuş elele, omuz omuza.
Ne güzel !
Tutup rengarenk ellerinden,
ufuk çizgisi kıpkırmızı
ertesi yarınların seyrine daldım...

Gelin çocuklar, gelin!
Her biriniz için, güneşin saçlarına,
mavili uçurtmalar astım.
Kuyrukları gözbebeklerinize bağlı.
Aman haa !
İplerini sımsıkı tutun !...
Ve, o coşkun halaydan,
avuçlarınızı bırakmayın sakın!
Yarınların masmavi tohumlarını,
taa çocukluğumdan ellerinize ektim...

Bütün hıncım;
kuşları kafeslere mapus eden ellere.
Güneşin gözlerini o eller için ebediyen örttüm.
Çünkü, uçsuz bucaksız gökyüzü
kuşların ve gözbebeklerinizin hakkı...
...
Özgürlüğün pimini çekip,
yırtık papuçlarınızın tabanlarına taktım.
Koşun çocuklar, koşun !
Dökülenleri,
ayak izlerinizden nefes nefes içiyorum...

Sorular soruyorum kimilerine,
cevabını bildiğim.
Beklediklerimse, hep yanıtsız kaldı.
Bidiğim için, acımtırak bir buruklukla gülümsüyorum.
Şimdilik, isimlerinin üzerini,
Siyah birer çelenk ile kara-lı-yorum...
Alnımın tarihine düşen, ertesi dünleri
usumun heybesine özenle sıralayıp
YARINLARA, coşkuyla ağlıyorum...
Damlalar, ayak uçlarıma süzülüyor perdelerimden.
Haydi çocuklar, koşun !
Hayatı yakalayalım, rengarenk yelelerinden...

18.03.2008 sabah:06.01 /kadıköy
Aynur DAĞLI

"""Özgürlüğün pimini çekip,
yırtık papuçlarınızın tabanlarına taktım""


Yuregine saglik.Keske cocuklarimiza özgurlugun pimini cekip verebilseydik.
Özgurlugun pimini cekemeyenlerden cocuklarimiz hesap soracak birgun.
Calismalarindan basarilar.Sevgilerimle.